نگارنامه

مامانی و بابایی نذر دارن هر سال برای سلامتی بچه هاشون توی ماه رمضون شله زرد می پزن. پارسال که من به دنیا نیومده بودم مامانم هم دل گرفت که اگه من صحیح و سالم به دنیا اومدم اونم یه مقدار همراه مامانی و بابایی اینا شله زرد بپزه. من 1 هفته داشتم که شله زرد برام پختن. حالا امسال هم مامان همراه مامانی اینا برام شله زرد پختن (پنج شنبه 92/5/3). با این تفاوت که پارسال من فنچول بودم و به هیچ چیز دست نمی زدم اما امسال می شه گفت به خیلی از ظرفهای شله زرد انگشت زدم!!! این عکس امساله. اون انگشمو که گذاشتم روی پام دقیقا همونیه که توی شله زردها کردم و بعد مامان مجبور شد خودش همشونو بخوره!!! این عکس پارسال منه: خیلی کوچولو بودم نه؟ ...

شیطنت های من تمومی نداره! کاری که این روزها انجام می دم اینه که شیشه شیرم رو فشار می دم روی فرش و وقتی چند قطره خالی شد اون وقت با انگشتم اون به خورد فرش می دم! اینکارو در مورد هر نوع خوراکی دیگه که نخواسته باشم بخورم انجام می دم. شاید فکر می کنم با انگشت مالیدن روی اونها فرش تمیز میشه! و دوم اینکه هرجا که بتونم میرم حتی اگه اونجا کمد دیواری تاریک و پر از وسیله بابایی اینا باشه: ...